25 Haziran 200(4)9

Seni uğurlayalı tam 4 yıl geçti. Bıraktığın emanetlere gözümüz gibi bakıyoruz. “Hoşçakal”ı kulağımızdan hiç ayırmıyoruz. Dido’yu hep senden dinliyoruz. “Kumral bir çocuğun yaz öyküsü bu, şarkılarla geçti aranızdan” diye kendini tarif eder gibiydin. Aramızdan geçmek yerine hala aramızda olmanı istemek çok mu fazla ? Daha çok şarkıyla duygularımıza tercuman olsaydın keşke. Ama bıraktığın emanetlere gözümüz gibi bakıyoruz.

Bir emanetin daha var, onu koruyamıyoruz Kazım. “Hep ülke barışı, insanlık barışı için mücadele eden devrimci Kazım Koyuncu gibi barışı koruyamıyoruz. Sürekli kavga ediyoruz.” Sen olmadan bunu beceremiyoruz Kazım.

Ama hiç merak etme Kazım, şarkılarına sahip çıkıyoruz. Öyle sadece bir günlük değil sahip çıkışımız. Her zaman senin şarkılarınla duygularımızı anlatıyoruz. Şarkılarına sahip çıkıyoruz.

“Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim, ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim. Ve gerçekten doğru bildiğim bir şeyi en azından çok zorlanırsam ortaya koymaktan çekinmem” Kazım Koyuncu